Voorspelde verschrikkingen worden werkelijkheid

We leven in een vreemde tijd. Het lijkt wel of een groot aantal zaken waarover ik ooit las in science fiction literatuur uitkomt. Elke dag krijg ik wel een soort flash back naar situaties, beschreven in boeken die me lang geleden aan het schrikken maakten. Ze behoren nu tot de dagelijks realiteit.


Weg stuifzand
Wat me altijd is bijgebleven is een boek waarin wordt beschreven hoe de aarde versneld overwoekerd raakt door aggressieve mossoorten. Mensen moeten methodes bedenken en ontwikkelen om zich te verdedigen tegen dit afschrikwekkende monster. Door de CO2 neerslag van de laatste jaren worden vooral open gebieden in ons land bedekt door een dikke laag mos. Wandelend door de Loonse en Drunense Duinen zie je het monster toeslaan, nog even en er is geen stuifzand meer over. Was het kappen van al die bomen enkele jaren terug wel zo’n goed idee?
 

Woningnood
Lang geleden las ik een boek waarin voorspeld werd dat de steden dermate overbevolkt zouden raken dat er op alle fronten ruimtegebrek zou ontstaan. De auteur had bedacht dat de regering van het betreffende land streng ingreep in het leven en wonen van burgers. Zo werden alle vierkante meters in woningen en flatgebouwen opgemeten en kreeg elke burger een woonruimte toegemeten van maximaal 6 vierkante meters. In alle huizen werden wandjes gezet en sanitaire ruimtes waren voor gemeenschappelijk gebruik. In gaarkeukens werden maaltijden bereid die men dagelijks kon afhalen op vastgestelde tijden, aangepast aan de werkuren. In de centra van de grote steden reden alleen bussen en metro’s voor het vervoer van stedelingen. Mensen die te voet naar hun werk konden, mochten alleen op vaste tijden en in een toegestane looprichting een gedeelte van de trottoirs gebruiken. In de krant van nu lees ik over huisjesmelkers die grote panden opkopen, daar wandjes inzetten en de kleine ruimtes voor woekerprijzen verhuren. Het begint erop te lijken.
 

2075
Een recent boek met de titel ‘Een Amerikaanse oorlog’ heeft grote indruk op me gemaakt. De roman speelt zich af in het jaar 2075. Amerika is getroffen door een global warming, Florida is verzwolgen door het water, andere delen zijn volledig verdroogd. De in Caïro geboren, in Amerika wonende journalist Omar El Akkad (1982) transponeert in zijn roman bovendien de problematiek van het huidige Midden-Oosten naar zijn nieuwe land. Met alle drones, zelfmoordaanslagen, martelingen, biologische wapens en buitenlandse staten (hier een pan-Arabisch rijk dat Amerika verdeeld en zwak wil houden) die zich ongezien en vanuit hun eigen belang in dit krachtenveld mengen. Beslist een aanrader deze heftige en ingewikkelde roman, waarin ook een hele staat wordt afgesloten omdat er een ongeneeslijke ziekte heerst. Het boek kwam in 2017 uit en veel van wat de auteur beschrijft is nu al bijna achterhaald. Immers, in een mum van tijd hebben we te maken gekregen met een pandemie die hopelijk over enkele maanden is uitgewoed.
 

Tekst en foto Annelies van der Sanden


 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Zomertijd

25-03-2024
Meer >
 
 
 
 
 
 
 
 

Truckersdag

24-03-2024
Meer >
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Terug naar boven