Zo krijgt Dyonne Kant uit Vlijmen zelfs gek genoeg een vrij gevoel. ”Juist omdat we alles los moeten laten en moeten leren om te gaan met beperkingen en onzekerheid.” Schilderen is een heerlijke uitlaatklep en omdat haar man nu ook thuis is, heeft ze er extra tijd voor. Het is best fijn om wat meer met je gezin samen te zijn, te wandelen en te genieten van de natuur, wat voor nieuwe, creatieve impulsen zorgt. Dat ‘Go with the flow’ gevoel verwerkt ze in haar schilderijen die ze online exposeert.

Buurtgenoot Marlies Smit heeft ook niet veel moeite met deze periode. “Voor veel mensen geeft het juist een kans om de rust in jezelf terug te vinden, zoals ik na het overlijden van mijn man jaren geleden hebben moeten doen. Iedereen wordt nu geconfronteerd met eenzaamheid en moet zichzelf opnieuw uitvinden.” Marlies is altijd erg actief, dus er verandert niet zoveel voor haar. Klussen in huis en tuin, dagelijkse Chi-Neng oefeningen om het lijf soepel te houden, wandelen in de polder en genieten van het mooie weer en de vogels die volop nestelen in haar tuin. Natuurlijk is er ook tijd voor kunst, ze is bezig met een nieuw beeld. Ze stuurt een foto van een van haar beelden, een vis waar het licht doorheen valt. “Toepasselijk voor deze tijd,” vindt ze “waarin we allemaal meezwemmen in dezelfde, onzekere stroom.”



Voor Irene van Nuland was het wegvallen van de Kunstroute ook een opluchting. Ze maakte zich al weken zorgen, mede veroorzaakt door haar eigen zwakke gezondheid waardoor ze extra kwetsbaar is en al veel langer binnen zit dan de meesten van ons. “Angst om Corona te krijgen speelt helaas wel een grote rol in mijn leven, al ga ik niet bij de pakken neerzitten. Ik peins er niet over. Ik ben lekker aan het werk, pak eens wat andere onderwerpen aan om te schilderen en verheug me op de volgende route in 2021. Ik heb nog een andere hobby: koken. Ik ben bezig al mijn favoriete recepten te sorteren en wil daar 1 kookboek van maken voor eigen gebruik.” Bovendien heeft ze last van ouderwetse voorjaarskriebels en dat betekent dat het tijd is voor de grote schoonmaak, waarbij ze herinneringen ophaalt aan de tijd waarin ze haar moeder en grootmoeder het hele huis ondersteboven zag halen.



“Eerlijk gezegd” vertelt Lucienne van Eeden aan de telefoon “komt het mij wel goed uit dat er veel is weggevallen. Frodo en ik zijn aan het verhuizen en dat geeft een berg werk. Ook mijn atelier moet helemaal leeg en overgebracht naar een andere werkplek.” Dan komt ze met een verrassing:  samen met een bevriende kunstenaar, Jan van Strien uit Waalwijk, heeft ze in Oisterwijk, aan de Lind, een galerie met atelier geopend. Op 1 april was de officiële opening gepland van ‘Kunst op 12’ maar dat ging natuurlijk niet door. “Momenteel is het rustig in de straten van Oisterwijk, maar we vertrouwen erop dat het helemaal goed komt.” Ze zal er na de verhuizing naar Rosmalen vaak te vinden zijn.

Tekst: Annelies van der Sanden